Günümüzde çantalarımızdan eksik etmediğimiz dezenfaktan jeller, kolonyalar mikrobiyal enfeksiyonların önlenmesinde rutin hale gelmiş durumda.
Oysa daha iki yüz yıl önce, el temizliğinin bulaşıcı hastalıkları engellediği henüz anlaşılamamıştı. İşte bu kritik bağıntıyı sezen ve ilk adımı atan hekim Ignace Philippe Semmelweis, tarihte hak ettiği yeri göremeden büyük bir bedel ödedi.
radiofrance’nin haberine göre 19. yüzyıl Avrupa’sında lohusa ateşi—doğum sonrası enfeksiyonlar—hastanelerde doğum yapan kadınların yüzde 5 ila 12’sini hayattan koparıyordu.
Viyana Genel Hastanesi’nde çalışan genç Macar doğum uzmanı Semmelweis, tıp fakültesindeki cerrahi pratikle ebe eğitiminde gözle görülür farklar olduğunu fark etti. Ebelerin aksine tıp öğrencileri, kadavralarla çalıştıktan sonra ellerini yıkamıyor, bu da hastalarda ölümcül enfeksiyonlara yol açıyordu.
Deneysel olarak düzenli el yıkamayı zorunlu kılınca ölüm oranı çarpıcı biçimde azaldı; ancak dönemin otoriter hekimleri hâlâ “doğanın kaçınılmazı” diyor, Semmelweis’i dikkate almıyordu.
Son yılları akıl hastanesinde geçti
Engellemeler ve kişisel trajedilerle sarsılan doktor, 1861’de kapsamlı eserini yayımladı; ne var ki tıp camiasını ikna edemedi. Çalışmalarını yaymaya dönük girişimleri sonuçsuz kaldı, son yıllarını akıl hastanesinde geçirdi ve burada yaşamını yitirdi.
Pasteur’ün mikrop teorisi doğrultusunda Semmelweis, “sabunun Galileo’su” olarak anılmaya başladı.
Bugün, kitlesel aşılama ve el hijyeni kampanyalarının temelini atan kuramı, COVID-19 gibi kriz dönemlerinde bir kez daha hatırlanıyor.
Karanlıkta kalmış bu öncü hekim, modern hijyen anlayışımızı şekillendiren kilit isimlerden biri olarak tıp tarihindeki yerini nihayet almış durumda.
Bu habere emoji ile tepki ver
Haber Kaynak : SOZCU.COM.TR
“Yayınlanan tüm haber ve diğer içerikler ile ilgili olarak yasal bildirimlerinizi bize iletişim sayfası üzerinden iletiniz. En kısa süre içerisinde bildirimlerinize geri dönüş sağlanılacaktır.”
News
